แนวทางการอนุรักษ์และฟื้นฟู พัฒนาหัตถกรรมกะลามะพร้าว
1.การค้นคว้าวิจัย ควรศึกษาและเก็บรวบรวมองค์ความรู้เกี่ยวกับหัตถกรรมกะลามะพร้าวอย่างเป็นระบบ เช่นจัดทำเอกสาร คู่มือและหลักการประดิษฐ์หัตถกรรมกะลามะพร้าว เพื่อเป็นข้อมูลและหลักฐานในการศึกษาและพัฒนาภูมิปัญญาต่อไป โดยบูรณาการทำงานร่วมกันกับ ช่างฝีมือพื้นบ้าน หน่วยงานงานภาครัฐ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สถานศึกษา
2. การอนุรักษ์ ถึงแม้ว่าการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าวจะมีเฉพาะกลุ่ม โดยเฉพาะกลุ่มที่อยู่ในช่วงวัยกลางคนจนถึงผู้สูงอายุ ขาดช่วงวัยรุ่นหรือเยาวชน ดังนั้นแนวทางการอนุรักษ์จึงควรมุ่งส่งเสริมโดยการปลุกจิตสำนึกคนในท้องถิ่นโดยเฉพาะเยาวชนให้ตะหนักถึงคุณค่าและแก่นสาระ และความสำคัญของภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว
ส่งเสริม สนับสนุนและสืบทอดการนำภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว
3. การฟื้นฟู โดยการคัดเลือกหัตถกรรมกะลามะพร้าว ที่สามรารถใช้ประโยชน์ได้ โดยการ มาส่งเสริมหรือฝึกอบรมให้มีการ ส่งเสริมให้ใช้ผลิตภัณฑ์จากกะลามะพร้าว เพื่อไม่ให้สูญหายไป โดยร่วมมือกับสถานศึกษา และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
4. การพัฒนา ควรริเริมสร้างสรรค์ภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว ให้เหมาะสมกับยุคสมัยและเกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิต โดยใช้ภูมิปัญญาเป็นพื้นฐาน และส่งเสริมให้การนำความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมาช่วยเพื่อต่อยอดในการผลิต การตลาด และการบริหาร ตลอดจนการป้องกันและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โดยร่วมมือกับสถานศึกษา หน่วยงาน องค์กรภาครัฐเอกชน
5. การถ่ายทอดการถ่ายทอดความรู้ศิลปะการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว เป็นการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น โดยเริ่มต้นจาการถ่ายทอดแก่บุคคลในครอบครัว และถ่ายทอดสู่เยาวชนและประชาชน ตลอดจนผู้สนใจ
6. การส่งเสริมกิจกรรมและการเผยแพร่แลกเปลี่ยน โดยส่งเสริมให้เกิดการเผยแพร่ภูมิปัญญาด้านการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าวและการแลกเปลี่ยนภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว เช่น การศึกษาดูงาน การเยี่ยมชม กลุ่มหัตถกรรมต่างๆ ทั้งในภาคใต้และท้องถิ่นอื่นๆ ทั่วประเทศ ในการเปิดโลกทัศน์และแนวคิดจากภายนอกเพื่อนำมาปรับใช้เพื่อความยั่งยืนต่อไป
7. การยกย่องและเสริมสร้างปราชญ์ด้านการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว โดยการสนับสนุนการพัฒนาศักยภาพของชาวบ้าน ผู้ดำเนินงานให้มีโอกาสแสดงศักยภาพด้านภูมิปัญญา ความรู้ความสามารถอย่างเต็มที่ มีการยกย่องประกาศเกียรติคุณในลักษณะต่างๆ เพื่อให้ปราชญ์ท้องถิ่นเกิดความภาคภูมิใจและกำลังใจในการดำเนินการด้านภูมิปัญญา รวมทั้งสร้างสรรค์ผลงานด้วยความเต็มใจ
1.การค้นคว้าวิจัย ควรศึกษาและเก็บรวบรวมองค์ความรู้เกี่ยวกับหัตถกรรมกะลามะพร้าวอย่างเป็นระบบ เช่นจัดทำเอกสาร คู่มือและหลักการประดิษฐ์หัตถกรรมกะลามะพร้าว เพื่อเป็นข้อมูลและหลักฐานในการศึกษาและพัฒนาภูมิปัญญาต่อไป โดยบูรณาการทำงานร่วมกันกับ ช่างฝีมือพื้นบ้าน หน่วยงานงานภาครัฐ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สถานศึกษา
2. การอนุรักษ์ ถึงแม้ว่าการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าวจะมีเฉพาะกลุ่ม โดยเฉพาะกลุ่มที่อยู่ในช่วงวัยกลางคนจนถึงผู้สูงอายุ ขาดช่วงวัยรุ่นหรือเยาวชน ดังนั้นแนวทางการอนุรักษ์จึงควรมุ่งส่งเสริมโดยการปลุกจิตสำนึกคนในท้องถิ่นโดยเฉพาะเยาวชนให้ตะหนักถึงคุณค่าและแก่นสาระ และความสำคัญของภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว
ส่งเสริม สนับสนุนและสืบทอดการนำภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว
3. การฟื้นฟู โดยการคัดเลือกหัตถกรรมกะลามะพร้าว ที่สามรารถใช้ประโยชน์ได้ โดยการ มาส่งเสริมหรือฝึกอบรมให้มีการ ส่งเสริมให้ใช้ผลิตภัณฑ์จากกะลามะพร้าว เพื่อไม่ให้สูญหายไป โดยร่วมมือกับสถานศึกษา และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
4. การพัฒนา ควรริเริมสร้างสรรค์ภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว ให้เหมาะสมกับยุคสมัยและเกิดประโยชน์ในการดำเนินชีวิต โดยใช้ภูมิปัญญาเป็นพื้นฐาน และส่งเสริมให้การนำความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมาช่วยเพื่อต่อยอดในการผลิต การตลาด และการบริหาร ตลอดจนการป้องกันและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โดยร่วมมือกับสถานศึกษา หน่วยงาน องค์กรภาครัฐเอกชน
5. การถ่ายทอดการถ่ายทอดความรู้ศิลปะการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว เป็นการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น โดยเริ่มต้นจาการถ่ายทอดแก่บุคคลในครอบครัว และถ่ายทอดสู่เยาวชนและประชาชน ตลอดจนผู้สนใจ
6. การส่งเสริมกิจกรรมและการเผยแพร่แลกเปลี่ยน โดยส่งเสริมให้เกิดการเผยแพร่ภูมิปัญญาด้านการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าวและการแลกเปลี่ยนภูมิปัญญาการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว เช่น การศึกษาดูงาน การเยี่ยมชม กลุ่มหัตถกรรมต่างๆ ทั้งในภาคใต้และท้องถิ่นอื่นๆ ทั่วประเทศ ในการเปิดโลกทัศน์และแนวคิดจากภายนอกเพื่อนำมาปรับใช้เพื่อความยั่งยืนต่อไป
7. การยกย่องและเสริมสร้างปราชญ์ด้านการทำหัตถกรรมกะลามะพร้าว โดยการสนับสนุนการพัฒนาศักยภาพของชาวบ้าน ผู้ดำเนินงานให้มีโอกาสแสดงศักยภาพด้านภูมิปัญญา ความรู้ความสามารถอย่างเต็มที่ มีการยกย่องประกาศเกียรติคุณในลักษณะต่างๆ เพื่อให้ปราชญ์ท้องถิ่นเกิดความภาคภูมิใจและกำลังใจในการดำเนินการด้านภูมิปัญญา รวมทั้งสร้างสรรค์ผลงานด้วยความเต็มใจ
บรรณานุกรม
กันหา สวัสดี. ศึกษาหัตถกรรมพื้นบ้านของชุมชนคีรีวง ตำบลกำโลน อำเภอลานสกา
จังหวัด นครศรีธรรมราชผ้าทอเกาะยอ . วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต,สาขา
ไทยคดี ศึกษา, มหาวิทยาลัยทักษิณ,2549
คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ, สำนักงาน.ภูมิปัญญาไทยในการสร้างสรรค์งาน
หัตถกรรม จากกะลามะพร้าว. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพ : การศาสนา, 2545
ปลื้ม ชูคง สัมภาษณ์, 12 กันยายน 2552
พรชัย สุจิตต์ และสุธิวงศ์ พงไพบูลย์ .”หัตถกรรมพื้นบ้านภาคใต้”.ในสารานุกรม
วัฒนธรรม ไทยภาคใต้ พ.ศ. 2542 เล่ม10.สงขลา : สถาบันทักษิณคดีศึกษา
น่วม ชูคง สัมภาษณ์, 12 กันยายน 2552
วัฒนธรรมจังหวัดพัทลุง, สำนักงาน.งานช่างฝีมือพื้นบ้าน หัตถกรรมกะลามะพร้าว
ปลื้ม ชูคง เอกสารถ่ายสำเนา) , 2549
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ.ศิลปหัตถกรรมพื้นบ้าน., กรุงเทพมหานคร:คอมเพคท์พรินท์ จำกัด,2542
www.tmd.go.th/info/info.php?FileID=86
กันหา สวัสดี. ศึกษาหัตถกรรมพื้นบ้านของชุมชนคีรีวง ตำบลกำโลน อำเภอลานสกา
จังหวัด นครศรีธรรมราชผ้าทอเกาะยอ . วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต,สาขา
ไทยคดี ศึกษา, มหาวิทยาลัยทักษิณ,2549
คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ, สำนักงาน.ภูมิปัญญาไทยในการสร้างสรรค์งาน
หัตถกรรม จากกะลามะพร้าว. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพ : การศาสนา, 2545
ปลื้ม ชูคง สัมภาษณ์, 12 กันยายน 2552
พรชัย สุจิตต์ และสุธิวงศ์ พงไพบูลย์ .”หัตถกรรมพื้นบ้านภาคใต้”.ในสารานุกรม
วัฒนธรรม ไทยภาคใต้ พ.ศ. 2542 เล่ม10.สงขลา : สถาบันทักษิณคดีศึกษา
น่วม ชูคง สัมภาษณ์, 12 กันยายน 2552
วัฒนธรรมจังหวัดพัทลุง, สำนักงาน.งานช่างฝีมือพื้นบ้าน หัตถกรรมกะลามะพร้าว
ปลื้ม ชูคง เอกสารถ่ายสำเนา) , 2549
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ.ศิลปหัตถกรรมพื้นบ้าน., กรุงเทพมหานคร:คอมเพคท์พรินท์ จำกัด,2542
www.tmd.go.th/info/info.php?FileID=86
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น